De ultieme post-productie workflow gids

Als u nieuw bent in de fijne kneepjes van een post-productie workflow of gewoon een opfrisser nodig hebt, ben je hier aan het juiste adres.

Om u te helpen bij uw zoektocht, hebben we het volgende samengesteld a handige video post-productie workflow template. De postproductie is immers waar uw prachtige beelden worden omgezet in een enkelvoudig verhaal dat er goed uitziet, goed klinkt en verschillende emotionele harten raakt. Het is belangrijk om het goed te doen.

Lees verder voor een stap-voor-stap overzicht van de essentiële stappen van elke goede post-productie workflowinclusief hulpmiddelen die kunnen helpen en workflowtips onderweg. 👇

Wat is een postproductie-workflow?

Het postproductieproces, ook bekend als de postproductie-workflow, bestaat uit een reeks stappen die beginnen nadat de hoofdfotografie is afgerond en doorgaan tot de voltooide video wordt vrijgegeven voor het publiek.

De stappen van een post-productie workflow omvatten:

• Gegevensbeheer
• Videobewerking
• VFX en animaties
• Kleurcorrectie en color grading
• Geluidsontwerp, ADR en geluidsmixage
• Afwerking en verpakking

Hieronder leest u meer over elke fase van een postproductie-workflow en wat die inhoudt.

💡 Leer Meer: Waarom MASV het favoriete bestandsoverdrachtprogramma is voor postproductieteams

Diagram van de postproductie-workflow

⬇️ Downloaden Diagram van de videopostproductie

1. Gegevensbeheer

Bestanden ontvangen

Om aan een post-productie project te beginnen, heb je bestanden nodig waarmee je kunt werken. Dat betekent dat het productieteam een manier moet vinden om ze bij jou te krijgen.

Videobestanden kunnen geleverd op een harde schijf per koerier, maar het is nu veel gebruikelijker om ze te ontvangen via een web-based managed file transfer service zoals MASV.

In een typische workflow worden de onbewerkte beelden - "dailies" of "rushes" genoemd - elke dag naar het postproductieteam gestuurd. Dit wordt meestal gedaan door een Digital Imaging Technician (DIT)...Data Wrangler, of Post-Production Assistant.

💡 Lees meer: Hoe Shadow Magic Studios hun DIT-workflow op afstand automatiseerde met MASV

Bestandsbeheer, naamgeving en tagging

Zodra de beelden aankomen bij de postproductiehuisis georganiseerd blijven vanuit het oogpunt van bestandsbeheer cruciaal. Het is een over het hoofd geziene stap die teams honderden uren kan besparen.

Om uzelf een voorsprong te geven, vraagt u cameraploegen in het veld om een opnamelogboek mee te sturen met al het beeldmateriaal dat u ontvangt. Het opnamelogboek kan bij elk bestand nuttige informatie bevatten, zoals:

• Details van de scène
• Camera-installatie
• Opname

Als je regisseur of director of photography (DP) shots hebben die zij bijzonder goed vinden, vraag hen dat aan te geven in het shotlogboek. Vergeet het geluidsrapport en de omcirkelde takes van je regisseur niet.

U kunt uw video en audiobestanden meer doorzoekbaar door verstandige conventies voor bestandsnamenzoals de internationale norm ISO 8601: JJJJ-MM-DD.

Naamgevingsconventies voor projectmappen kunnen videobewerkers ook helpen clips sneller te vinden door al uw bestanden te ordenen op scène, reeks en opname.

Zorg ervoor dat al uw medewerkers begrijpen hoe consistentie hen later ten goede komt. Om iedereen consistent te houden, kan het nuttig zijn dat de postbegeleider en de redacteur een technisch specificatieblad ontwikkelen en verspreiden.

Back-up, opslag en archivering

Zodra alles georganiseerd is, is het tijd om een back-up te maken naar de opslag. Bestandsopslag kan plaatsvinden op een persoonlijke schijf, een gedeeld netwerk op locatie, cloud-opslag of zelfs in een gedecentraliseerd opslagnetwerk.

Opslagmogelijkheden voor postproductiehuizen omvatten een combinatie van online, nearline en offline oplossingen zoals:

• Redundante arrays van onafhankelijke schijven (RAID)
• Aan een netwerk gekoppelde opslag (NAS)
• Lineaire tape-open (LTO)
• Externe solid-state drives (SSD) en harde schijven (HDD)

Een paar dingen om te overwegen:

Opslaggrootte

Mediabestanden zijn geworden echt massaal in het tijdperk van 4K-8K video. Teams die bestanden ontvangen van virtuele productiefasenmet name te maken krijgen met verbijsterend grote bestanden. Deze grote bestanden zijn moeilijk te verplaatsen en slokken de opslaglimieten op.

⚙️ Top Cloud Storage Providers: Amazon S3, Backblaze, Digitale Oceaan, Wasabi, Perifery, LucidLink

Download- en uploadsnelheden

Externe schijven (samen met dongles en snoeren) zijn berucht om het veroorzaken van knelpunten in video-overdrachtssnelheden. Zorg ervoor dat u een opslagoplossing kiest met een uitzonderlijke lees-/schrijfsnelheid.

Betrouwbaarheid/back-up opslagvereisten

De tweede wet van Schofield stelt dat als een bestand niet op drie plaatsen bestaat, het niet bestaat. Het is een goede vuistregel voor post-productie teams. Altijd back-up bestanden op ten minste twee andere locaties.

Opslag en back-up voor filmmakers

Lees onze gids over video-opslag en back-up workflows voor productieteams.

Verken de Opslag- en back-upgids >

Rendering en codecs

Ruw beeldmateriaal uit het veld is te groot en te omslachtig om efficiënt mee te werken. U zult dat beeldmateriaal moeten transcoderen door een codec te renderen naar het oorspronkelijke beeldmateriaal, die vervolgens het beeldmateriaal omzet in bestanden met een lagere resolutie (transcodering).

Als de bestanden worden leveren op een harde schijf via een koerierhoeven ze niet eerst getranscodeerd te worden. Transcodering helpt om bestandsoverdracht via de cloud beter beheersbaar te maken.

Vaak sturen DIT's of data wranglers... video proxies via de cloud, zodat de redactie meteen aan de slag kan. Ondertussen worden de volledige ruwe beelden verzonden.

Er zijn honderden verschillende codecs die u kunt gebruiken om uw bestanden comprimeren. Zelfs sommige AI-gestuurde die. De meest voorkomende zijn:

• H.265, H.264
• Redcode Raw
• ProRes
• ArriRaw
• Apple ProRes 422/444
• 422 Long GOP
• MPEG-2.

Tot de bewerkingscodecs behoren: DNxHD, DNxHR en ProRes 422/444.

In de hedendaagse cloud-based media workflows is het gebruikelijk om dailies te uploaden naar een review en approval tool zoals Frame.io voor directe feedback.

⚙️ Top Media Asset Management Tools: Frame.io, Iconik, Reach Engine

2. Videobewerking

Zodra de dailies zijn ontvangen, georganiseerd en gecatalogiseerd, moeten de assistent-editors deze bestanden opslaan in de centrale opslag van het postproductieteam. Dat is wanneer de volgende (waarschijnlijk belangrijkste) fase van elke video post-productie workflow kan beginnen: Videobewerking.

Organiseren, selecties maken, strings bouwen...

De volgende taak van de assistent-editors is het importeren van de juiste bestanden in de non-lineaire montagesoftware (NLE) van het team.

Met offline bewerken kunnen bewerkers beeldmateriaal met een lagere resolutie gebruiken om hun bewerkingen uit te voeren. Het gebruik van offline bewerkingssoftware betekent dat de oorspronkelijke inhoud niet wordt gewijzigd totdat deze opnieuw wordt gekoppeld aan de bewerkte bestanden (waarover later meer).

1. Zodra de bestanden in de NLE zijn geïmporteerd, zoeken assistent-editors alle clips uit voor de beste opnames - een proces dat "selecteren" wordt genoemd. Soms labelen en categoriseren assistent-editors selecties op basis van de voorkeuren van de hoofdredacteur. Het markeren van de juiste tape-ID is superbelangrijk later in het online bewerkings- en conformeringsproces.
2. Assistent-editors ordenen vervolgens selecties in een reeks shots in uw NLE-tijdlijn, die bekend staat als een stringout (of montagebewerking of KEM-rol). Een stringout is een uiterst ruw ontwerp van ruwe video die nog niet is bewerkt of verfijnd. Het toont het basisverloop van de video per scène, zonder muziek of effecten.
3. Assistent-editors synchroniseren op dat moment ook audio, organiseren bestanden in bakken, isoleren alle bruikbare takes, en voeren alle extra verzoeken uit die de editor nodig heeft om zijn werk te doen. En dat werk is het opbouwen van het verhaal met de regisseur.

Soms hebben deze assistenten het zo druk, dat ze zelf assistenten hebben!

De redacteurs bekijken dan de stringouts terwijl ze aantekeningen maken of markeringen toevoegen aan de tijdlijn.

Top NLE-software: AVID, Adobe Premiere ProFinal Cut Pro, DaVinci Resolve...

Het bouwen van de ruwe snede

Rough cuts zijn de volgende iteratie van videoproductie. Rough cuts zorgen ervoor dat het meer verfijnde verhaal of de video progressie zinvol is, terwijl de stringouts tot een hanteerbare lengte worden teruggebracht.

Videobewerkers maken een ruwe montage per scène, waarbij ze elke scène afzonderlijk bewerken en vervolgens opnieuw in de master cut invoegen.

• De hoofdredacteur werkt met de aantekeningen van de regisseur (of producent) om scènes of opnames op te nemen of te vervangen als dat nodig is, en om de beste opnames af te werken.
• Muziek en kritisch geluidseffecten worden soms in dit stadium toegevoegd door assistent-editors, samen met een voice-over (VO) scratch track om de juiste timing te garanderen.
• Eventuele achteraf gefilmde pick-up scènes en placeholders voor visuele effecten (VFX) worden ook toegevoegd.
• Ongewenste geluiden worden verwijderd en al het geluidsgebruik wordt goedgekeurd door de editor voordat het naar de regisseur of producent gaat.

De regisseur en producenten bekijken de ruwe versie voor feedback. Zodra de ruwe versie is goedgekeurd door de editor, regisseur en producent, wordt het de zogenaamde eerste versie.

Lees meer: Waarom MASV essentieel is voor de postproductie-workflow van Curiosity Stream

Fijne snede en beeldslot

In tegenstelling tot de ruwe en de eerste snede, richt de fijne snede zich niet op de hele film, maar op de kleinste details van elk beeld en elke scène. Fine cuts benadrukken en versterken de ritmes en structuren van de eerste cut. Ze bevatten soms rudimentaire effecten.

De fine cut bevat ook afgewerkte muziek of muziek waaraan nog wordt gewerkt door de componist, die op dat moment toegang heeft tot de montage.

Na meer feedback en bewerkingsrondes wordt de uiteindelijke cut - bekend als picture lock - goedgekeurd door het creatieve team en andere belanghebbenden.

Picture lock is de versie waarin geen verdere redactionele wijzigingen kunnen worden aangebracht. Deze wordt soms naar de geluids- en VFX-teams gestuurd, hoewel in de meeste workflows de SFX- en VFX-teams al eerder in het proces begonnen zijn. In het laatste geval wacht de editor op de verfijnde VFX/SFX-toevoegingen voordat hij afrondt, terwijl alle andere afdelingen te horen krijgen dat er geen wijzigingen meer mogen worden aangebracht.

Postproductiehuizen en VFX-artiesten gebruiken vaak samenwerkingstools om te tekenen, aantekeningen te maken en tijdstempelspecifiek commentaar te geven op beeldmateriaal terwijl ze andere medewerkers taggen.

⚙️ Top Media Collaboration Tools: ftrack, Frame.io, cineSync, Frankie

Conformeren en opnieuw koppelen van originele cameramedia

Redactieteams moeten vervolgens de vergrendelde versie van de video omzetten in een formaat dat bruikbaar is voor de VFX-, kleur- en audioteams.

Hoewel conformering een manier is om te bevestigen dat uw bestanden en de bijbehorende metadata vrij zijn van fouten, moeten de opnamen met een lagere resolutie die tijdens de offline bewerking zijn gebruikt, opnieuw worden gekoppeld aan de originele beelden met een hoge resolutie. Dit opnieuw koppelen is een proces binnen conforming dat bekend staat als online editing.

Door de bewerkingen van de redactie toe te passen op het originele beeldmateriaal kunnen de VFX-, kleurcorrectie- en audioteams hun werk doen. Om het VFX-team te helpen, identificeren videobewerkers de originele camerabestanden voor elke opname. Dit laatste is nog een voorbeeld van waar goede organisatie en naamgevingsconventies van vitaal belang zijn.

Het opnieuw koppelen van uw bestanden vereist het vinden van de exacte originelen van die bestanden in een oceaan van scènes en takes.

3. VFX

Door het VFX-team het beeldslot te sturen, krijgen ze een duidelijkere en fijnere versie, maar het VFX-team moet ook een kopie krijgen van de ruwe versie. Dat komt omdat de ruwe versie die VFX-plaatshouders bevat waar we het eerder over hadden.

In veel gevallen, is het VFX-team al lang voor de beeldvergrendeling aan het project begonnen.

Lees ons volledige overzicht van alles wat bij een traditionele VFX-pijplijn hieronder, fvan storyboarding en referentiebeelden tot en met modellering, rotoscoping, compositie en belichting (om er maar een paar te noemen).

4. Kleur

Zodra de inkleurder het beeldmateriaal heeft ontvangen, is het tijd voor kleurcorrectie en color grading.

Kleurwerk vindt meestal plaats parallel met het VFX-team... of wanneer het VFX-team klaar is, afhankelijk van het schema en de workflow. Het wordt zelden uitgevoerd vóór het VFX-werk, omdat de tijd van een colorist meestal beter wordt gebruikt om alle kleurcorrecties en grading in één shot uit te voeren.

Coloristen werken frame-voor-frame door een video om alles consistent te houden.

Kleurcorrectie

Betreft het oplossen van consistentieproblemen die vaak het gevolg zijn van de opname zelf. Bijvoorbeeld kleuren die er op de ene locatie uitgewassen uitzien en op een andere levendig.

Kleurindeling

Verwijst naar het houden van het kleurenpalet van de productie tot een specifieke graad vereist door de regisseur - zoals de Netflix show Ozark's opvallend donker kleurenschema.

Het proces van color grading op basis van de gewenste toon van de regisseur betekent dat coloristen toegang moeten hebben tot de feedback van de regisseur en de DP om visuele continuïteit te garanderen (en om revisies tot een minimum te beperken).

💡 Lees meer: Waarom Apache Color & Finish op MASV vertrouwt om dagelijks Terabytes aan data te verplaatsen

Top Color Grading Software: DaVinci Resolve, Colorlab.ai, Magic Bullet, Color Finale, Adobe Premiere Pro, Final Cut Pro...

5. Sound Design/Mixing

Terwijl audiotracks gescheiden zijn van videobestanden in het productie- en postproductieproces, is het nog steeds belangrijk dat het audioteam de video ziet terwijl het werkt aan het geluidsontwerp en de mixage.

Daarom werkt het geluidseffecten- en mixteam met zowel video- als audiobestanden.

Een typische audio post-productie workflow ziet er als volgt uit:

1. Spotting sessies
2. Redactie
3. Voorbeschouwing
4. Montage
5. Klantenvoorbeeld
6. Redactionele verbeteringen
7. Pre-dub
8. Definitieve mix.

Veel producties hebben vaak aparte editors voor muziek, effecten en dialoog. Lees onze volledige gids over Audio postproductie-workflows hieronder.

💡 Lees meer: Hoe MASV de problemen met grote bestanden oploste bij SoundLounge

⚙️ Top Digitale Audio Werkstations: AVID Pro Tools, Reaper, Logic Pro, Sequoia Pro, Izotope Neutron.

6. Definitieve levering

U bent bijna klaar! Nu moet u alleen nog een paar laatste stappen uitvoeren om uw video over de eindstreep te krijgen, te beginnen met de kwaliteitsborging en de afwerking van de video.

Video afwerking en QA

Na honderden uren staren naar min of meer dezelfde video gedurende maanden, moeten redactieteams een frisse kijk krijgen op de uiteindelijke cut (die op dit moment elke afdeling omvat).

Dit proces, bekend als videoafwerking of kwaliteitscontrole, omvat het controleren op visuele fouten zoals slechte overgangen of hiaten, en het dubbelchecken van onderdelen die mogelijk nog een laatste kleurcorrectie of grafische aanpassingen nodig hebben.

Kwaliteitscontroles zijn ook goed voor het opsporen van problemen met de uiteindelijke geluidsmix of zelfs het opsporen van fouten die afkomstig zijn van de set zelf.

Het is immers beter om een paar extra stappen aan de achterkant te nemen dan belachelijk te worden gemaakt voor een duidelijke fout die je niet zag tijdens het bewerken.

Verpakking en optimalisatie

U hebt uw beeldslot gemaakt, VFX, color grading en audio toegevoegd en uw project afgewerkt met een intensieve kwaliteitscontrole en enkele laatste aanpassingen. Nu is het tijd om uw media te verpakken en te optimaliseren als laatste fase van uw postproductieworkflow voor films.

Hier worden titels, aftiteling, gesloten bijschriften en ondertitels voor vertalingen in andere vereiste talen toegevoegd.

Wat u in dit stadium met uw media doet, hangt af van waar u ze wilt uitbrengen.

Stel dat je ermee wilt pronken op sociale media. In dat geval is wat vooronderzoek naar de juiste sociale mediaspecificaties voor uw video (inclusief resolutie, beeldverhouding, frame rate, bit rate en videoformaat) is een must.

Hetzelfde geldt voor het afspelen op omroepstations, die hun eigen specificaties en beleid voor het afspelen van video hebben.

Als je je korte of lange film publiekelijk wilt vertonen, moet je een digitaal bioscooppakket (DCP). Dat komt omdat DCP's worden afgespeeld op die dure digitale bioscoopprojectoren waaraan de meeste bioscopen en filmfestivals de voorkeur geven.

Een digitaal bioscooppakket samenstellen

DCP's zijn een verzameling van video-, audio- en metadatabestanden (zoals ondertitels of bijschriften), waarbij elk frame wordt weergegeven in een aparte map. Ze zijn meestal gecodeerd en vereisen een Key Delivery Message (KDM) om de inhoud op te nemen en af te spelen.

Traditionele DCP's bestaan uit een zware behuizing (zoals een CRU-schijfbehuizing) met een harde schijf en bijbehorende kabels, maar moderne DCP's worden vaak via satelliet of IP geleverd.

Postproductieteams en filmmakers kunnen hun eigen DCP's maken door eenvoudigweg te exporteren naar DCP in Premiere Pro, Final Cut, Davinci Resolve of met andere tools, of u kunt een professionele DCP winkel gebruiken.

Voor de hoogste kwaliteit DCP begint u met een DPX of TIFF-beeldsequentie (bekend als een Digital Cinema Distribution Master, of DCDM).